- Εισαγωγικά
Συνάδελφοι,
Περάσαμε στη λεγόμενη «μεταμνημονιακή» εποχή των μνημονίων που σημαίνει ότι η αντιλαϊκή πολιτική περνάει σε «νέα φάση». Στο επίκεντρο βρίσκεται ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2019, που περιλαμβάνει την «ωρίμανση» μια σειράς μέτρων χτυπήματος του λαϊκού εισοδήματος. Τέτοια μνημονιακά μέτρα θα «τρέχουν» όλα τα επόμενα χρόνια, στο πλαίσιο των στόχων για ματωμένα πλεονάσματα. Την ίδια στιγμή, σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι πλειστηριασμοί της λαϊκής περιουσίας, με στόχο χιλιάδες σπίτια να βγουν στο σφυρί τους επόμενους μήνες.
Οι φονικές πυρκαγιές στην Ανατ. Αττική με τους δεκάδες νεκρούς και τις τεράστιες καταστροφές έδειξαν με τον πιο τραγικό τρόπο ότι όσο η λογική «κόστους – οφέλους» και το κέρδος κυριαρχεί, μόνιμοι χαμένοι είναι οι πολλοί και οι ανάγκες τους και μόνιμοι κερδισμένοι οι λίγοι και τα συμφέροντά τους.
Επίσης είναι άκρως ανησυχητική και επικίνδυνη η όλο και βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς με την στήριξη και εξυπηρέτηση των αμερικανοΝΑΤΟικών συμφερόντων και το ρόλο που έχει αποδεχθεί η κυβέρνηση «ξεπλένοντας» ταυτόχρονα τους Αμερικάνους και τα εγκλήματά τους. Πολλά τα παραδείγματα των σχετικών «πρωτοβουλιών» της ελληνικής κυβέρνησης ξεκινώντας από την αναβάθμιση των βάσεων της Σούδας, της Λάρισας και της Ανδραβίδας, την εγκατάσταση των ΗΠΑ στη Σύρο και στην Αλεξανδρούπολη μέχρι την τοποθέτηση της φρεγάτας «ΕΛΛΗ» στην παρακολούθηση του ρωσικού πολεμικού στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο.
Έναρξη νέας σχολικής χρονιάς
Με προβλήματα και ελλείψεις, που έχουν συσσωρεύσει οι αναδιαρθρώσεις, η χρόνια υποχρηματοδότηση και η πολιτική που αντιμετωπίζει τις μορφωτικές ανάγκες ως κόστος, ξεκίνησε η χρονιά σε πολλά σχολεία την ίδια στιγμή που το υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να προκαλεί και να μιλά για «επαναφορά της κανονικότητας».
Το βασικό είναι ότι η χρόνια υποχρηματοδότηση κυριολεκτικά χειροτερεύει, επιβαρύνει ακόμα παραπέρα τη λειτουργία των σχολείων. Κάθε χρόνο προστίθενται στην ήδη βεβαρυμμένη σχολική ζωή νέα προβλήματα. Γι’ αυτό πρέπει να γίνει “σημαία μας” ότι “το μια από τα ίδια στην εκπαίδευση, συνιστά χειροτέρευση των όρων μόρφωσης των παιδιών της λαϊκής οικογένειας”.
Οι πανηγυρισμοί για τις 19.480 προσλήψεις αναπληρωτών γρήγορα κόπασαν γιατί τελικά αυτό που διαπιστώθηκε με το κτύπημα του κουδουνιού είναι οι τεράστιες ανάγκες της Εκπαίδευσης που άφησε ακάλυπτες η 10ετής αδιοριστία. Ακόμα και αυτή τη στιγμή στη Δευτεροβάθμια δεν έχει καλυφθεί σχεδόν το 50% των κενών, στην Πρωτοβάθμια πάνω από το 20% και στη Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση το 35%. Πιο συγκεκριμένα – σύμφωνα με στοιχεία της ΔΟΕ – από τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης λείπουν συνολικά 4.442 εκπαιδευτικοί. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν σοβαρά προβλήματα και στη λειτουργία του ολοήμερου, σε πολλά σχολεία θα υπολειτουργούν ή δεν θα λειτουργούν καθόλου με δεδομένο και τον ελάχιστο αριθμό μαθητών που απαιτείται. Όμως, σοβαρές ελλείψεις σημειώνονται και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αν και δεν έχουν δοθεί συγκεντρωτικά στοιχεία, είναι ενδεικτική η εικόνα που εμφανίζεται σε κάποιες περιοχές, όπως π.χ στον Πειραιά όπου σύμφωνα με την ΕΛΜΕ, λείπουν συνολικά στην περιοχή 218 καθηγητές. Ο μεγάλος αριθμός συμβασιούχων εκπαιδευτικών φέρνει στην επιφάνεια, για μια άλλη χρονιά, τις τεράστιες ελλείψεις που υπάρχουν σε μόνιμο προσωπικό. Η αλήθεια είναι πως χωρίς αυτούς τους αναπληρωτές τα σχολεία δεν μπορούν να λειτουργήσουν.
Ακόμη μια σειρά από νόμοι και αποφάσεις των προηγούμενων χρόνων οδήγησαν σε αύξηση του αριθμού μαθητών ανά τάξη, έκαναν καθεστώς και διεύρυναν την κινητικότητα των εκπαιδευτικών από σχολείο σε σχολείο, έφεραν αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα και την αναχρονιστική διπλή και τριπλή ανάθεση μαθημάτων σε εκπαιδευτικούς πέρα από την ειδικότητα τους, την παγίωση της πρακτικής του κλεισίματος τομέων και ειδικοτήτων σε ΕΠΑΛ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το κλείσιμο 65 «ολιγομελών» τμημάτων ΕΠΑΛ στην περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας με αποτέλεσμα 300 παιδιά λαϊκών οικογενειών που φοιτούσαν σε αυτά αναγκάζονται είτε να αλλάξουν ειδικότητα είτε να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις για να βρουν την ειδικότητα που επιθυμούν, προφανώς με μεγάλη ταλαιπωρία και κόστος, είτε – χειρότερη περίπτωση – να εγκαταλείψουν το σχολείο. Οι ηλεκτρονικές εγγραφές οδήγησαν σε συγχωνεύσεις/καταργήσεις τμημάτων και ελλοχεύει ο κίνδυνος αδυναμίας εγγραφής επιπλέον μαθητών σε διάφορα Λύκεια. Ακόμη με την υπ’ αριθμό : 139101/ΓΔ4 Υπουργική Απόφαση (ΦΕΚ 3674/28-08-2018) το Υπουργείο Παιδείας, θέτει απαράδεκτα εμπόδια στην εγγραφή των ανήλικων μαθητών στα Εσπερινά Γυμνάσια – Λύκεια (ΓΕΛ – ΕΠΑΛ). «Στον αέρα» βρίσκεται σε διάφορες περιοχές και η μεταφορά των μαθητών, χαρακτηριστικά στην Αργολίδα η περιφέρεια Πελοποννήσου ανακοίνωσε σε μαθητές και γονείς ότι δεν έχει βρεθεί λύση στο θέμα της μεταφοράς των μαθητών.
Α. Παιδικοί – Βρεφονηπιακοί σταθμοί
Και φέτος όπως και τα προηγούμενα χρόνια χιλιάδες νέα ζευγάρια με μικρά παιδιά βρίσκονται σε απόγνωση καθώς δεν εξασφάλισαν μια θέση στους δημοτικούς βρεφονηπιακούς σταθμούς. Παρά τις πομπώδεις κυβερνητικές εξαγγελίες ότι θα αυξηθεί ο αριθμός των παιδιών που γίνονται δεκτά και ότι θα δημιουργηθούν νέες υποδομές, η κυβέρνηση δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα, που φέρει τη «σφραγίδα» και της δικής της πολιτικής.
Μια μικρή αλλά ενδεικτική εικόνα για τον αποκλεισμό χιλιάδων παιδιών από τους παιδικούς σταθμούς δίνουν και τα αποτελέσματα για τη δωρεάν φιλοξενία σε παιδικούς σταθμούς. Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ) και ΚΔΑΠ με Αναπηρίες, στο πλαίσιο του προγράμματος ΕΣΠΑ «Εναρμόνιση Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής» για τη φετινή σχολική χρονιά 2018-2019.
Συγκεκριμένα, υποβλήθηκαν 161.360 αιτήσεις παιδιών και έλαβαν το πολυπόθητο «voucher» – που εξασφαλίζει απαλλαγή από τα τροφεία – μόλις 93.611 παιδιά. Ο αριθμός των παιδιών που μένουν εκτός προγράμματος – με βάση τις ανακοινώσεις της Ελληνικής Εταιρείας Τοπικής Ανάπτυξης Και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ) που υλοποιεί το πρόγραμμα – θα είναι τουλάχιστον 50.000 με βάση τις κατατεθειμένες αιτήσεις. Ωστόσο, όπως και κάθε χρόνο, ο πραγματικός αριθμός των παιδιών που αποκλείονται είναι πολύ μεγαλύτερος , με δεδομένο ότι πολλές οικογένειες δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα και κατά συνέπεια δεν κατέθεσαν αίτηση.
Το βασικό και πολύ σημαντικό είναι ότι και η σημερινή κυβέρνηση έχει αποδεχθεί ως δεδομένο – και ως κάτι που δεν θα αλλάξει – ότι οι θέσεις στους παιδικούς σταθμούς δεν επαρκούν για να καλύψουν όλες τις ανάγκες, όλων των παιδιών αυτών των ηλικιών. Επομένως, «δικαίωμα» σε μια θέση στους παιδικούς σταθμούς θα πρέπει – σύμφωνα με την κυβέρνηση – να έχουν μόνο οι εξαθλιωμένοι και ούτε καν όλοι οι εξαθλιωμένοι.
Β. Δίχρονη Προσχολική Αγωγή
Μόλις σε 184 από τους 325 Δήμους της χώρας θα υλοποιηθεί η Δίχρονη Προσχολική Αγωγή για τη σχολική χρονιά 2018-2019. Οι συγκεκριμένοι Δήμοι καλύπτουν μόλις το 32% του πληθυσμού της χώρας.
Αυτό σημαίνει ότι η δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή θα αφορά μόλις το 25% των προνηπίων την πρώτη χρονιά εφαρμογής και προϋποθέτει σε πολλές περιπτώσεις μετακινήσεις και συνωστισμό παιδιών, αντί για καθολική εφαρμογή με εξασφάλιση των όρων και προϋποθέσεων, με υποδομές και διορισμούς.
Η κυβέρνηση αφήνει την ολοκλήρωση της Δίχρονης Υποχρεωτικής Προσχολικής Αγωγής στο απώτερο μέλλον – με την υπογεννητικότητα που υπάρχει, ίσως το λύσει και αυτό η ζωή από μόνη της – αφού δεν παίρνει κανένα μέτρο για τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις που χρειάζονται. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ:
Από τη γέννησή τους μέχρι και την είσοδό τους στο σχολείο, πρέπει να είναι εξασφαλισμένη από το κράτος η θέση τους σε προσχολική δομή, δημόσια και δωρεάν. Χωρίς voucher, χωρίς τροφεία, χωρίς χρήματα γονιών για να καλύψουν λειτουργικές δαπάνες, εξόδους, πολιτιστικές δράσεις.
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων, παιδαγωγών (βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών), ειδικού παιδαγωγικού, ειδικού επιστημονικού (λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχολόγοι), βοηθητικό προσωπικό. Έτσι, με τη μόνιμη σχέση εργασίας διασφαλίζονται οι στοιχειώδεις προϋποθέσεις ώστε το έργο να είναι ολοκληρωμένο και επιστημονικό και η προσχολική δομή (παιδικός σταθμός και νηπιαγωγείο) να γίνει το «δεύτερο σπίτι» των παιδιών αυτής της ηλικίας.
- Παιδικοί σταθμοί και νηπιαγωγεία, τόσα όσα καλύπτουν τις ανάγκες όλων των παιδιών. Κτίρια σύγχρονα, ασφαλή, με τους αναγκαίους χώρους για το παιχνίδι, τη σίτιση, την ξεκούραση των παιδιών.
- Η σίτιση να γίνεται με ευθύνη του κράτους, για όλα τα παιδιά, με το αναγκαίο προσωπικό. Υπάρχει ανάγκη να θεμελιωθεί με επιστημονικούς όρους η σίτισή τους, το περιεχόμενο και η υψηλή ποιότητα αυτών που καταναλώνουν τα παιδιά καθώς καθορίζει την ανάπτυξή τους.
Γ. Ειδική Αγωγή – Παράλληλη στήριξη – Τμήματα ένταξης
Οι εξελίξεις στην ειδική αγωγή πρέπει να κατανοούνται ως σοβαρό πρόβλημα που αφορά σημαντικά τμήματα της λαϊκής οικογένειας.
Στο 35% είναι το ποσοστό των ακάλυπτων κενών στην Ειδική Αγωγή, η οποία λειτουργεί κατά κανόνα με συμβασιούχους, κατά παράβαση κάθε έννοιας παιδαγωγικής, που απαιτεί την οικοδόμηση σταθερής σχέσης του παιδιού με τον ειδικό εκπαιδευτικό. Κατά συνέπεια, για μια ακόμη χρονιά πολλοί γονείς θα αναγκαστούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη για ιδιωτική παράλληλη στήριξη. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Β’ Διεύθυνση Ανατολικής Αττικής για 250 γνωματεύσεις για παράλληλη στήριξη, έγιναν μόλις 66 προσλήψεις, στην Κέρκυρα για 50 γνωματεύσεις, 10 προσλήψεις, στο Ηράκλειο Κρήτης για 268 παλιές εγκεκριμένες αιτήσεις πήραν μόνο 56 εκπαιδευτικούς. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΔΟΕ λείπουν 2.726 εκπαιδευτικοί μόνο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Νέο χτύπημα αποτελεί το κλείσιμο των ΚΕΔΔΥ στη διάγνωση και εκπαιδευτική πορεία των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και ΑΜΕΑ.
Δ. Κτιριακές υποδομές
Η νέα σχολική χρονιά ξεκινάει και τα προβλήματα στη σχολική στέγη παραμένουν πολύ μεγάλα. Όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένα υπάρχουν σημαντικές ανάγκες για νέα δημόσια δωρεάν σύγχρονα και ασφαλή κτίρια χωρίς οποιεσδήποτε διακρίσεις. Όμως όπως γνωρίζουμε πάνω από το 50% των υπαρχόντων σχολικών κτιρίων είναι κτισμένα προ 40 και 50 χρόνια με το παλιό η χωρίς καθόλου αντισεισμικό κανονισμό. Συνεπώς είναι καθοριστικό ζήτημα το κράτος να προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς – παράλληλα με την οικοδόμηση νέων σχολικών κτιρίων – στους αναγκαίους προσεισμικούς ελέγχους και παρεμβάσεις στα υπάρχοντα, καθώς και σε πρόγραμμα σταδιακής αντικατάστασης παλιών σχολικών κτιρίων με νέα. Πόσο μάλλον μετά τις καταστροφές στην Αττική από πυρκαγιές και πλημμύρες, που ανέδειξαν επιτακτικά το ζήτημα των υποδομών, της ασφάλειας, της προστασίας και της αντισεισμικής θωράκισης.
Ε. Εκπαίδευση προσφυγόπουλων
Το πιο σημαντικό πρόβλημα υπάρχει με τα μικρά παιδιά που είναι στα Hot – Spot όπου στοιβάζονται στην κυριολεξία και αποτελούν το 1/3 των υπεράριθμων αυτών κέντρων φιλοξενίας. Για τα παιδιά αυτά δεν υπάρχει προσχολική εκπαίδευση κάτι που είναι πολύ σοβαρό για την ψυχο-συναισθηματική τους ανάπτυξη. Επίσης τα παιδιά που είναι στην εκπαιδευτική διαδικασία απαιτείται να γίνεται σωστά και ολοκληρωμένα η εκπαίδευσή τους ώστε να μην οδηγούνται στην απομόνωση, κάτι το οποίο είναι ζητούμενο με τις ελλείψεις στις υποδομές και το ανεπαρκές προσωπικό.
- Επαγγελματική Εκπαίδευση και κατάρτιση – ΕΠΑΛ
Το Υπουργείο Παιδείας «όργωσε» όλη την Ελλάδα και τα ΕΠΑΛ , για να παρουσιάσει το έργο του για την ΕΕΚ, ενώ ταυτόχρονα έκανε διάφορες εκδηλώσεις (π.χ. «Το ΕΠΑΛ δημιουργεί») και καμπάνια ενημέρωσης μαθητών και γονέων για να διαφημίσει τα ΕΠΑΛ.
Φυσικά οι ανάγκες των μαθητών των ΕΠΑΛ να μάθουν ουσιαστικά ένα επάγγελμα, να έχουν πλήρη δικαιώματα και σταθερή εργασία βρίσκονται στον αντίποδα των κυβερνητικών επιλογών.
Απέναντι σ’ αυτήν την πολιτική που θέλει την ΕΕΚ έρμαιο στις ορέξεις των επιχειρήσεων, που βάζει σοβαρά εμπόδια στην προσπάθεια των μαθητών να μάθουν την ειδικότητα που επέλεξαν, πρέπει να αντιπαραθέσουμε ως βασικό ζήτημα τη σύγχρονη ανάγκη οι μαθητές των ΕΠΑΛ να αποκτούν ουσιαστική γνώση, που χρειάζεται σε όλους τους ανθρώπους αλλά και στους αυριανούς τεχνικούς και να δουλεύουν σε αυτό που σπούδασαν χωρίς εμπόδια και πιστοποιήσεις.
Σήμερα, χρειάζεται να τεθεί στο επίκεντρο η διεκδίκηση για μια σειρά από μέτρα ενίσχυσης του μορφωτικού ρόλου των ΕΠΑΛ (π. χ. μέτρα αντιμετώπισης της μαθητικής διαρροής, γενίκευση της ενισχυτικής διδασκαλίας, να δίνονται έγκαιρα τα βιβλία, γραμμένα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και εξελίξεις, να βρίσκονται στη θέσης τους από την αρχή της χρονιάς όλοι οι εκπαιδευτικοί, να σταματήσει το καθεστώς που κάθε χρόνο κλείνουν τμήματα που χαρακτηρίζονται ολιγομελή).
Ταυτόχρονα, είναι ώριμο και σύγχρονο σήμερα οι μαθητές των ΕΠΑΛ να μορφώνονται ολόπλευρα, να μη στερούνται τη Γενική Παιδεία, να μη στερούνται ούτε ένα γνωστικό αντικείμενο που έχει ανάγκη ο κάθε νέος άνθρωπος προκειμένου να κατανοήσει τις εξελίξεις, να μπορεί δημιουργικά να εντάσσεται στην κοινωνία.
Αντίστοιχα, θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα και γενναία χρηματοδότηση για τον εργαστηριακό εξοπλισμό αυτών των σχολείων που σε πολλές περιοχές είναι από απαρχαιωμένος έως και ανύπαρκτος.
Τέλος το πρόγραμμα μαθητείας, πρέπει να γίνεται σε εργασιακά αντικείμενα που συνδέονται με τον κλάδο των αποφοίτων των ΕΠΑΛ, ο μαθητής να έχει όλα τα εργασιακά δικαιώματα και να πληρώνεται στο ύψος του βασικού μισθού της ΕΓΣΣΕ με κατάργηση της διάκρισης πριν και μετά τα 25 έτη. Ενώ όσοι μαθητές (των νυχτερινών, και όχι μόνο, ΕΠΑΛ) εργάζονται θα πρέπει να δουλεύουν με 6ωρο – 5ήμερο – 30ωρο και να διευκολύνονται με άδεια και αποδοχές στην περίοδο των εξετάσεων.
Αλλαγές στο Λύκειο και το νέο σύστημα πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση
Οι εξαγγελίες που έκανε το Υπουργείο Παιδείας, δεν ξεφεύγουν από όσα σχέδια μας είχε παρουσιάσει μέχρι τώρα, με βάση της προτάσεις του ΙΕΠ και τα πορίσματα του λεγόμενου «εθνικού διαλόγου», περιγράφουν ένα Λύκειο ακόμα πιο προσδεδεμένο στην εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση, πιο ταξικό και απογυμνωμένο από γενικότερη μόρφωση με διπλές εξετάσεις για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Η κυβέρνηση δεν κρύβει πως οι αλλαγές αποτελούν κομμάτι των γενικότερων αλλαγών, τόσο στην Ανώτατη Εκπαίδευση η οποία αλλάζει ταχύτατα, όσο και στην Τεχνικοεπαγγελματική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, όπου σταθερός στόχος παραμένει η μαζικοποίησή της.
Χρησιμοποιώντας προκλητικά το επιχείρημα της αναβάθμισης του ρόλου και του απολυτηρίου του Λυκείου, συγκροτείται μια Β’ Λυκείου όπου και εκεί ακόμα δεν θα ολοκληρώνονται οι εγκύκλιες γνώσεις αφού παραμένει η διάσπαση του ωρολόγιου προγράμματος της κατά το 1/3 σε μαθήματα κατευθύνσεων και ανταγωνιστική, εξετασιοκεντρική Γ’ τάξη, αποκλειστικά προσανατολισμένη, ασφυκτικά δεμένη και περιορισμένη στη διαδικασία επιλογής για την Ανώτατη Εκπαίδευση η οποία χαρακτηρίζεται «προπαρασκευαστική τάξη για τα ΑΕΙ».
Η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει ένα Λύκειο εξοντωτικό για τους μαθητές, άκρως ανταγωνιστικό και αντιπαιδαγωγικό, με αλλεπάλληλες εξετάσεις σε πολλαπλά επίπεδα, με αποκλειστικό στόχο το ξεσκαρτάρισμά τους. Η γενική μόρφωση σταματάει στην Α’ Λυκείου αφού ήδη στη Β’ Λυκείου το ωρολόγιο πρόγραμμα έχει προχωρήσει σε διάσπαση των μαθημάτων σε γενικά και σε μαθήματα ομάδων.
Το Υπουργείο Παιδείας πατώντας πάνω σε παθογένειες του σημερινού συστήματος και δη του Λυκείου σχεδιάζει ένα Λύκειο μακριά από τις σύγχρονες ανάγκες.
Παθογένεια 1η : Η Γ’ Λυκείου είναι απαξιωμένη γιατί οι μαθητές ενδιαφέρονται για τα μαθήματα στα οποία θα εξεταστούν στις Πανελλαδικές.
Τι κάνουμε λοιπόν ; Νομιμοποιούμε αυτήν την παθογένεια και μετατρέπουμε τη Γ’ Λυκείου σε μια «προπαρασκευαστική τάξη για εισαγωγή στα ΑΕΙ». Δηλαδή, προσπαθούμε να την κάνουμε να μοιάζει με φροντιστήριο, αφού αφαιρούμε όλα τα μαθήματα Γενικής Παιδείας πλην Γυμναστικής και θρησκευτικών.
Παθογένεια 2η : Οι πανελλαδικές εξετάσεις αποτελούν μια εξαιρετικά ψυχοφθόρα διαδικασία, που ξεζουμίζει τους μαθητές, τους απομακρύνει από μια σειρά δημιουργικές ενασχολήσεις και ενδιαφέροντα που μπορούν να αναπτύξουν.
Τι κάνουμε λοιπόν ; Με το νέο σύστημα θα αλλάξει αυτή η κατάσταση ; Κάθε άλλο λέμε εμείς αφού αυξάνονται οι εξετάσεις. Αφού πια και το ίδιο σχολείο δεν θα έχει να πει τίποτε άλλο στους μαθητές, πέρα από τις εξετάσεις και την προετοιμασία γι΄ αυτές. Το άγχος και το βάρος για κάθε μαθητή θα είναι μεγαλύτερο.
Παθογένεια 3η : Η ύπαρξη των φροντιστηρίων και η ανάπτυξη της παραπαιδείας.
Τι κάνουμε λοιπόν ; Με το νέο σύστημα θα έχουμε μείωση της παραπαιδείας ; Ούτε αυτό πρόκειται να συμβεί. Διότι το νέο σύστημα, έτσι όπως προσανατολίζεται αποκλειστικά στις εξετάσεις – οι μαθητές στο τέλος της Γ’ Λυκείου θα δίνουν δυο φορές εξετάσεις πανελλαδικού τύπου στα τέσσερα μαθήματα της ομάδας προσανατολισμού τους – γίνεται πιο σκληρό και ανταγωνιστικό, άρα δεν εξαλείφουν τις ανάγκες για φροντιστήριο και ιδιαίτερα. Και ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός θρέφει την παραπαιδεία.
Παθογένεια 4η : Εξαλείφεται συνεχώς ο μορφωτικός ρόλος του Λυκείου γιατί είναι συνδεδεμένο με τις εξετάσεις.
Τι κάνουμε λοιπόν ; Συνεχίζουμε να διατηρούμε το Λύκειο, ως διακριτή βαθμίδα, έξω από την υποχρεωτική εκπαίδευση, μια βαθμίδα επιλεκτική που θα διαιρείται σε γενική και τεχνική – επαγγελματική, πραγματοποιώντας έτσι το διαχωρισμό των μαθητών με κριτήρια τη δυνατότητά τους να συνεχίσουν στην ανώτατη βαθμίδα και το είδος των σπουδών που θα ακολουθήσουν.
Παθογένεια 5η : Αναχρονισμός ο μεγάλος αριθμός μαθημάτων στην Γ’ Λυκείου. Υπάρχει πλήρη αδιαφορία για τα μαθήματα γενικής παιδείας από τους μαθητές.
Τι κάνουμε λοιπόν ; Μειώνουμε τα μαθήματα στο ελάχιστο. Εξαλείφουμε τα μαθήματα γενικής παιδείας σχεδόν παντελώς από την Γ’ Λυκείου αλλά και διαγράφουμε εντελώς την τάξη αυτή από τις «εγκύκλιες σπουδές». Ναι, αλλά οι μαθητές ξέρουν πολύ καλά ότι η μόρφωση δεν μετριέται «με το κιλό», δεν έχει να κάνει με το αν θα διδάσκονται περισσότερα ή λιγότερα μαθήματα στην τάξη. Ψευτοδίλημμα λοιπόν, το «περισσότερα ή λιγότερα μαθήματα» σε ένα Λύκειο που μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε υβρίδιο φροντιστηρίου και εξεταστικού κέντρου.
Κοροϊδία θα είναι τελικά η λεγόμενη «ελεύθερη πρόσβαση»
Η κυβέρνηση γνωρίζοντας ότι φέρνει ένα πιο σκληρό και ανταγωνιστικό Λύκειο προσπαθεί να «χρυσώσει το χάπι» με τα λεγόμενα «Τμήματα Ελεύθερης Πρόσβασης» (ΤΕΠ). Η λεγόμενη «ελεύθερη πρόσβαση» όμως είναι από την αρχή μέχρι το τέλος μια κοροϊδία.
- Παραπέμπει τάχα στην εισαγωγή σε Τμήματα των ΑΕΙ χωρίς εξετάσεις, μόνο με τον βαθμό του Απολυτηρίου, κάτι όμως που δεν ισχύει, αφού για να πάρουν το απολυτήριο οι μαθητές, θα δίνουν πανελλαδικού τύπου εξετάσεις.
- Τα λεγόμενα ΤΕΠ είναι Τμήματα των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ που έχουν πολύ χαμηλή ζήτηση και που ακόμα και σήμερα μπορεί να εισαχθεί κανείς σε αυτά με πολύ χαμηλές βαθμολογίες (με μέσο όρο κάτω από 5 στα 20). Πρόκειται για τμήματα που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές και το κόστος σπουδών σε αυτά γίνεται πολύ υψηλό, είτε είναι Τμήματα απαξιωμένα από πλευράς προσωπικού, υποδομών ή και από πλευράς επαγγελματικής προοπτικής. Όμως, ανοίγει ο δρόμος ακόμα και για τραγελαφικά αποτελέσματα όπως μια ομοειδή σειρά τμήματα να βρίσκονται και στα τμήματα που εισάγονται οι μαθητές με εξετάσεις και άλλα σε ΤΕΠ…
Η δική μας θέση και στάση απέναντι στις αλλαγές στο Λύκειο και την πρόσβαση στην Ανώτατη εκπαίδευση καθορίζεται :
- Από το πάγιο αίτημα μας για Ενιαίο 12χρόνο Σχολείο Σύγχρονης Γενικής Παιδείας για όλους τους μαθητές
- Από την θέση αρχής ότι η γενική μόρφωση είναι αναγκαία για όλους και μάλιστα όσο προχωράει η επιστήμη, προστίθενται νέα στοιχεία με τα οποία πρέπει να έρθουν σε επαφή όλοι – ανεξαιρέτων όλοι – οι μαθητές, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που θα ακολουθήσουν. Η γνώση δεν είναι στενό ζήτημα επαγγελματικού προσανατολισμού, είναι ζήτημα ζωής και.
- Η Γενική Παιδεία δεν είναι γνώση για πολλά πράγματα ή απλή εγκυκλοπαιδική συσσώρευση πληροφοριών. Είναι μέθοδος κατάκτησης του ειδικού, ικανότητα σύνδεσης των ειδικών γνωρισμάτων των φαινομένων και λύσης γενικών προβλημάτων.
Το βασικό ζήτημα είναι ότι :
Το σχολείο και ειδικά το Λύκειο γίνεται απωθητικό, γιατί ο ανταγωνισμός για μια «θέση στον ήλιο» εντείνεται, γιατί η ανεργία και η ανασφάλεια καλπάζουν, γιατί η μόρφωση γίνεται εμπόρευμα και η πρόσβαση σε αυτήν καθορίζεται από την τσέπη του καθενός.
Στη βάση αυτή διεκδικούμε άμεσα:
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ!
Παράλληλα απαιτούμε:
- Δικαίωμα σε όλους τους μαθητής να διεκδικήσουν την πρόσβαση σε όλες τις Σχολές. Αποσύνδεση του Λυκείου από την είσοδο σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.
- Όχι στις αντιεπιστημονικές αλλαγές στο αναλυτικό πρόγραμμα και τα προγράμματα σπουδών. Όχι στην απαξίωση μαθημάτων και αντικειμένων.
- Ριζικές αλλαγές στα προγράμματα σπουδών που θα προωθούν την επιστημονική σκέψη, την κριτική ικανότητα και τη δημιουργικότητα των μαθητών και όχι τη μονομέρεια, την αποσπασματικότητα και την στείρα αποστήθιση!
- Πραγματική αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης σε υποδομές και προσωπικό. Δουλειά με δικαιώματα για την νέα γενιά.
Ως ΑΣΓΜΕ απορρίπτουμε στο σύνολο τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, παίρνουμε θέσεις μάχης μέσα από τους Συλλόγους, τις Ενώσεις και τις Ομοσπονδίες Γονέων και παλεύουμε για ένα σχολείο όπου ο μαθητής θα μαθαίνει τους βασικούς νόμους κίνησης της Φύσης και της Κοινωνίας, θα αναπτύσσει κριτική ικανότητα, θα αναπτύσσει όλες τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα του, θα αντιλαμβάνεται τη θέση του στη φυσική και την κοινωνική πραγματικότητα ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει και να την αλλάζει.
Ένα σχολείο που θα καλλιεργεί πολύπλευρα την προσωπικότητα κάθε μαθητή ως την ενηλικίωσή του, ώστε να μπορεί να επιλέξει -σχετικά πιο ελεύθερα- αν θα συνεχίσει στην ανώτατη, στην επαγγελματική ή στην καλλιτεχνική εκπαίδευση ή αν άμεσα θα εργαστεί.
Αυτό είναι το σχολείο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας.
Ως ΑΣΓΜΕ καλούμε τους Συλλόγους Γονέων στα Γυμνάσια και τα Λύκεια της χώρας, τις Ενώσεις και τις Ομοσπονδίες Γονέων:
Να οργανώσουν μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τα μαθητικά συμβούλια, το επόμενο διάστημα, συζητήσεις και εκδηλώσεις για αυτό το φλέγον ζήτημα.
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΎ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΑΣΓΜΕ
- Κάλεσμα – συμμετοχής των Συλλόγων Γονέων, Ενώσεων και Ομοσπονδιών στην κινητοποίηση που πραγματοποιείται την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου και ώρα 13.30 στο Υπουργείο Παιδείας από Συλλόγους Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, ΕΛΜΕ και μαθητές.
- 2. Καθορισμός από την ΑΣΓΜΕ Ημέρας Πανελλαδικής Δράσης όπου ταυτόχρονα σε όλη την Ελλάδα θα πραγματοποιηθούν από την ΑΣΓΜΕ, τις Ομοσπονδίες, τις Ενώσεις και τους Συλλόγους Γονέων κινητοποιήσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας και στις κατά τόπους Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης για τα διαχρονικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην εκπαίδευση και τους όρους μόρφωσης των παιδιών μας.
